روان شـنـاسـی دســت ها
انسان بال ندارد برای  پرواز و جای دو بال خدا به او دستانی داده که گاه می تواند در نم نم باران،  رقص باد، جنگ با آب در دریای پرتلاطم به پروازشان دربیاورد. انسان بال  ندارد و جای آن دستانی دارد برای نوازش دست دیگری، هر چند آن دست ها دست  تنهای خودش باشد...
• دست های مشت، دست های باز:
دست هایی که گویی در آنها  فنجان قرار دارد. (مشت های نیمه باز) سمبلی از ظرافت و حساسیت و عقیده  ضعیف و شکننده و بخشندگی است. اگر محکم و مثل مشت باشد نشا ن دهنده ماده  گرایی، مالکیت و آزمندی است. اگر دست ها در هم باشند نشان دهنده راحتی دست و  اگر در هم فشرده باشند نشان دهنده استرس و اضطراب است.
فشردن دست ها در هم به  معنی جلوگیری و مانع شدن هم هست. وقتی شخصی عصبانی است نشان دهنده جلوگیری  از برخورد کردن است. وقتی یک دست مشت شده و دست  دیگر آن را به عقب نگه می  دارد نشان دهنده این است که شخص مانع خود می شود که به دیگری ضربه بزند.  وقتی کسی دروغ می گوید سعی می کند با این حالت دست هایش را کنترل کند.
• دست های کنترل گر:
وقتی کف دست را به به سمت  پایین حرکت می دهیم، یک حرکت آمرانه است که مثلا از کسی می خواهیم انجام  کاری را متوقف کند یا از او می خواهیم آرام باشد. وقتی کف دست را روبه رو  نگه می داریم به این معنی است که نزدیک تر نیا.
• دست های غالب، دست های مهربان:
وقتی دستمان را بالا می  بریم و محکم نگه می داریم و با دست دیگر فرد را در آغوش می گیریم یعنی  اینکه من می گویم وقت رفتن است. (غلبه و تسلط) وقتی دستمان را با سرعت و  مستمر تکان می دهیم، نشان دهنده علاقه و مهربانی است. وقتی دستمان را شل و  خیلی کوتاه و سرد تکان می دهیم نشان  دهنده فرمانبرداری و تسلیم است.
• دست های پرخاشگر:
با کناره دست مثل چاقو  عمل کردن و هوان را بریدن مثل حرکت کاراته، با کناره کف دست و به سمت پایین  ضربه زدن یعنی بازداشتن دیگران از کاری. این عمل می تواند نشان دهنده  پرخاش در بحث ها باشد.
• مشتی برای دعوا یا پیروزی:
مشت پرت کردن به طرف یکی  می تواند به معنی تعرض به او باشد یا دعوت به دعوا. مشت را به سمت بالا  بردن و ضربه زدن به هوا به معنی پیروزمندی است.
• دست های پوشاننده:
وقتی نخواهیم چیزی را  بشنویم گوشمان را می گیریم وقتی نمی خواهیم ببینیم جلوی چشمان را می گیریم و  وقتی می خواهیم حرفی بزنیم ولی مانعی وجود دارد جلوی دهانمان را می گیریم.  وقتی موقع حرف زدن جلوی دهان را بگیریم به معنی دروغ گفتن می تواند باشد  همچنین به معنی این است که از حرفمان مطمئن نیستیم. وقتی با دست روی قلبمان  را می گیریم ممکن است نشان  دهنده حمله قلبی باشد. گاهی با یک دست، دست  دیگرمان را که مشت شده و تحت هیجان است را می پوشانیم.
• دست های رو:
دست باز و کشیده شده به  سمت جلو به این معنی است که می خواهیم چیزی را به کسی بدهیم. یا نشان دهنده  این است که چیزی برای مخفی کردن نداشته اید و شما همین هستید که نشان داده  اید.
• دست های درخواست گر:
اگر کف دست بالا باشد و  دست را جلو ببریم. به معنی طلب کردن صدقه است. اگر دست را 45 درجه باز کنیم  و کف دست به سمت  بالا باشد و سپس دستمان را به طرف جلو بکشیم یعنی از  شخصی می خواهیم جلوتر بیاید. اگر کف دستمان را به هم بچسبانیم، شبیه دعا  کردن مسیحی ها و جلو ببریم یعنی از کسی خواهش می  کنیم که به ما صدمه نزد.
• دست های بهم ساییده:
به این معنی است که فرد  از چیزی خوشحال است. اگر ساییدن به آهستگی و همراه با فکر کردن و لبخند  باشد، به این معنی است که فرد در فکر حیله ای است و از سود آن خوشحال است.  ساییدن صورت و مشخصا چانه به معنی فکر کردن سنجیده و تصمیم گیری است. وقتی  قسمتی از بدن جراحت دیده است یا اینکه تحت تنش است.
• دست های متفکر: